Kiedy dziecko jest gotowe na pierwszy, samodzielny obóz?

Decyzja o pierwszym samodzielnym wyjeździe na obóz budzi wiele pytań i obaw u rodziców, zwłaszcza w okresie wakacyjnym. Karolina Flacht i Bartosz Ślaski, Para psychologów z gabinetu SpecjalistaPsycholog.pl w Świnoujściu, dzielą się swoimi spostrzeżeniami na temat gotowości dzieci do takiego doświadczenia.

 

1. Kiedy wiadomo, że dziecko jest gotowe na swój pierwszy samodzielny wyjazd? 

Nasze ulubione psychologiczne „to zależy” rozpocznie naszą rozmowę – uśmiecha się psycholog Karolina Flacht, i dodaje: bo to wszystko zależy od psychologicznego rozwoju dziecka. Ważne jest, aby rodzice obserwowali swoje dziecko i słuchali jakie zgłasza potrzeby. 

Często dziecko samo sygnalizuje chęć uczestnictwa w takim wyjeździe. W prawidłowym rozwoju będzie za to odpowiedzialny wiek tzw. koleżeństwa, który charakteryzuje się silną potrzebą uczestniczenia w grupach koleżeńskich – dodaje psycholog Bartosz Ślaski. 

Ważne będzie również doświadczenie dziecka z kimś dorosłym spoza rodziny, który dziecku udziela wsparcia emocjonalnego, pomaga w rozwiązywaniu trudności, doradza, mowa tu o wychowawcy/wychowawczyni czy trenerze/trenerce. 

O, wezmę przykład dziecka z nieśmiałością, która może stanowić barierę wyjazdu, ale poprzez relacje z lubianym przez siebie wychowawcą/wychowawczynią czy trenerem/trenerką może świetnie wpłynąć na decyzję dziecka o wyjeździe, często nawet ku zaskoczeniu samych rodziców – podsumowuje psycholog Karolina Flacht. 

dzieci obóz letni
Dzieci na półkolonii

2.  Właśnie, a co z rodzicami, którzy czasami mają większy problem niż dzieci? 

Fakt, czasem to rodzice sprawiają, że rozstanie z dzieckiem jest trudniejsze i stanowi przeszkodę w osiągnięciu separacji od dziecka. 

Jako dorośli potrzebujemy oddzielać swoje lęki, obawy i niepokoje, które wypływają z naszych doświadczeń, od przeżyć dziecka. Musimy pozwolić mu zdobywać jego własne doświadczenia – mówi psycholog Flacht i dodaje, że wie, że nie jest to proste, gdyż często jako dorośli nie jesteśmy świadomi swoich przeniesień. Rodzic często chce uchronić dziecko od negatywnych przeżyć jakie sam doświadczył w dzieciństwie. Warto jednak pozwolić dziecku przeżywać własne emocje. Tu rolą rodzica jest ukojenie lęku dziecka, a nie przekazywaniu mu naszego związanego z rozstaniem – wyjaśnia psycholog Karolina Flacht. 

3. A jak reagować, gdy dziecko zmienia zdanie – raz chce jechać, a za jakiś czas jednak nie…?

Pomyślimy o tym jak o kolejnym etapie rozwoju dziecka – rozpoczyna psycholog Bartosz Ślaski. Dziecko w wieku szkolnym, zaczyna myśleć o swoich doświadczeniach. Zamiast bezkrytycznie akceptować wszystko, co mówią inni, zaczyna zastanawiać się nad tym, co przeżywa i dlaczego. To normalne, że raz pojawią się wątpliwości, wahania czy podekscytowanie. Nie możemy oczekiwać, że na myśl o wyjeździe dziecko będzie odczuwało tylko zadowolenie. Rolą rodzica jest być uważnym na komunikaty dziecka i rozmawiać o nich, w ogóle aktywne słuchanie i rozmowa stanowią cenny kapitał w relacjach rodzinnych.

4. Jak zatem przygotować dziecko do pierwszego wyjazdu, na co zwrócić uwagę, aby komfortowo spędzić ten czas?

Już na samym początku, od samego wyboru kolonii, dobrze jest angażować dziecko w proces podejmowania decyzji. Razem wybrać taki wyjazd, który będzie dla niego/dla niej odpowiedni. Udział dziecka w procesie decyzyjnym wpłynie na budowanie jego poczucia sprawczości, będzie obniżał poziom lęku przed nieznanym. Dodatkowym atutem będzie lubiany kolega/ koleżanka, który wybiera się na ten sam wyjazd – podsumowuje psycholog Ślaski. 

5. A czy podczas wyjazdu kontaktować się z dzieckiem? 

To idealny moment, aby podkreślać znaczenie norm i zasad. Warto zapewnić dziecko o naszej dostępności, ale równocześnie podkreślić nadrzędne znaczenie ustalonych zasad na wyjeździe. To wzmocni rolę opiekuna grupy jako osoby, której dziecko będzie słuchać w nieobecność rodziców, oraz umocni znaczenie zasad grupowych – wymienia psycholog Karolina Flacht. 

BLOG najczęściej zadawane pytania

6. Co zrobić, jak się zachować, kiedy dziecko chce wrócić wcześniej do domu? 

Najważniejsze jest wysłuchanie dziecka, często jest to kwestia tęsknoty za domem. Nie pomniejszajmy również innych przyczyn zgłaszanych przez dziecko. Zacznijmy najpierw z dzieckiem wspólnie szukać najlepszego rozwiązania. Jeśli to nie wyciszy sytuacji w następnej kolejności porozmawiajmy z wychowawcami, aby zrozumieć sytuację i wspólnie znaleźć rozwiązanie. Jednakże, jeśli problemu nie da się rozwiązać, wówczas warto rozważyć wcześniejszy powrót dziecka do domu – podsumowują psycholodzy. Ale bądźmy dla siebie wyrozumiali, pierwszy samodzielny wyjazd dziecka może być momentem pełnym emocji zarówno dla dziecka, jak i dla rodziców – zwraca uwagę Para psychologów. 

Mentalne przygotowanie się do tego wydarzenia może znacznie zmniejszyć stres i zapewnić udane i pozytywne doświadczenie dla wszystkich – dodają. Pamiętajmy, że każde dziecko jest inne i reaguje różnie na nowe sytuacje, dlatego nie porównujmy dzieci do dzieci, wspierajmy swoje w każdym kroku. Życzymy powodzenia – Karolina i Bartek.
www.SpecjalistaPsycholog.pl 

Dziękuje za rozmowę – Jarosław Włodarczyk. 

 

przykładowe oferty